Στη δημόσια παρουσία μου ακούω συχνά ότι η Θεσσαλονίκη είναι αδικημένη, ότι η πόλη χάνει ευκαιρίες εξαιτίας της αδιαφορίας της κεντρικής εξουσίας ή της αδυναμίας της τοπικής πολιτικής εκπροσώπησης. Σε μεγάλο βαθμό, θα εθελοτυφλούσε, άλλωστε, όποιος έλεγε το αντίθετο. Το παραπάνω συμπέρασμα ισχύει. Όσοι ζούμε στη Θεσσαλονίκη έχουμε βιώσει τα πισωγυρίσματα και τις καθυστερήσεις στα απαραίτητα μεγάλα έργα υποδομής που αφορούν όχι μόνο την βελτίωση της καθημερινότητας όλων μας αλλά κυρίως την ανάπτυξη της πόλης και της ενδοχώρας της. Αν προσπαθήσει κανείς να απαριθμήσει σχετικά παραδείγματα θα φτιάξει μια τεράστια λίστα με υποσχέσεις, εξαγγελίες -κυρίως από το βήμα της ΔΕΘ-, ατζέντες, προγράμματα, μελέτες και σχεδιασμούς. Από τις καθυστερήσεις στο Μετρό, την υποθαλάσσια και πολλά άλλα. Για το πως δημιουργήθηκε αυτή η πραγματικότητα τα αίτια έχουν πολυσυζητηθεί. Σημασία έχει να μην επαναληφθούν και να διδαχθεί και η ίδια η πόλη για τη στάση της και τις εσωτερικές διαφωνίες της, από αυτά.
Βρισκόμαστε, άλλωστε, σε μια νέα περίοδο, πολύ πιο αισιόδοξη για τη Θεσσαλονίκη. Κορωνίδα είναι αναμφίβολα η μετά από πολλές καθυστερήσεις και παλινωδίες, παράδοση και λειτουργία της βασικής γραμμής του Μετρό, που είχε στοιχειώσει την πόλη. Η παράδοση του έργου έχει υπογραφή: είναι η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη. Όπως και το νέο μεγάλο έργο του fly over, που προχωράει με πολύ γρήγορους ρυθμούς -ομολογουμένως πρωτόγνωρους για τη Θεσσαλονίκη-, αλλά και το παιδιατρικό νοσοκομείο στο Φίλυρο, δυο έργα που προ ημερών επισκέφθηκε και ο αρμόδιος υπουργός Υποδομών-Μεταφορών κ. Χρήστος Δήμας και θα παραδοθούν μέσα στο πρώτο εξάμηνο του 2027.
Ο σκοπός του σημειώματός μου, όμως, δεν είναι η απαρίθμηση των κυβερνητικών παρεμβάσεων στη Θεσσαλονίκη, που είναι πολλές. Είναι η ανησυχία για τη στάση που βλέπω γύρω από μια ακόμη μεγάλη παρέμβαση που προωθείται στην πόλη και αναφέρομαι στην ανάπλαση της ΔΕΘ. Η κυβέρνηση έχει εξαγγείλει από το 2019 την ανάπλαση του συνεδριακού κέντρου, προκειμένου να γίνει σύγχρονο και ανταγωνιστικό όπως και την παράλληλη δημιουργία πάρκου. Αποδέχθηκε, δε, τα σωστά αιτήματα όπως του Δήμου Θεσσαλονίκης και της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας για περισσότερο πράσινο και δημόσιο χώρο. Στο σχέδιο συμφωνούν όλοι οι επίσημοι φορείς της πόλης αλλά τελευταία επιχειρείται με τοπικιστικά και πολιτικά κίνητρα να ανοίξει και πάλι μια συζήτηση για αλλαγή του σχεδίου, που έχει ωριμάσει και υπάρχει και σχετική αρχιτεκτονική μελέτη, για μεταφορά της εκτός κέντρου, στα δυτικά. Η Θεσσαλονίκη δεν αντέχει άλλες εσωτερικές έριδες και ατέρμονες συζητήσεις. Κάθε ένας έχει την προσέγγισή του και είναι σεβαστή. Δεν μπορεί, όμως, να γίνεται τροχοπέδη σε ένα μεγάλο έργο που θα ενισχύσει τη ΔΕΘ, θα αλλάξει το κέντρο της Θεσσαλονίκης και θα γίνει πυλώνας ανάπτυξης.
